Osteopathie is ontstaan in Amerika, ontwikkeld door de Amerikaanse arts Andrew Still in 1847.
Osteopathie is een manuele, door de handen uitgevoerde methode die is gebaseerd op principes uit de anatomie, embryologie, neurologie en fysiologie. Onderzoek en behandeling vinden plaats vanuit een totaalbenadering van de klacht.
Craniosacraal therapie is ontstaan uit de craniale tak van Osteopathie.
Rond 1899 ontdekte de Osteopaat Dr. William Garner Sutherland de subtiele beweging van de schedelbeenderen en ontstond craniale osteopathie.
Dr. John Upledger en Dr. Franklyn Sills bestudeerden verder deze beweging en het Craniosacraal ritme dat eraan ten grondslag ligt.